Xvarr’ghaa są olbrzymimi i masywnymi stworami, których wzrost i waga waha się w okolicach 13 metrów i 16 ton, a dożywają maksymalnie 140 lat. Są starannie wyselekcjonowanymi jednostkami, których liczba waha się od 20 do 30, a zasięg populacji obejmuje wyłącznie gorące tereny. W wyniku krzyżowania istot spokrewnionych ze sobą, na przestrzeni kolejnych lat ich rozmiar i waga zmniejszyła się znacząco, choć wygląd prawie w ogóle nie uległ zmianie w stosunku do pierwotnego. Po osiągnięciu dojrzałości, co zajmuje im pięć lat, nadal są masywnymi i potężnymi stworami, choć znacznie spokojniejszymi. Nie oznacza to jednak, iż w razie ataku pozostaną bierne na wszelkie bodźce. Wciąż zdolne są taranować swoim ciałem, wykorzystując do tego zrogowaciałą narośl porastającą czubki ich pysków, czy miażdżyć otoczenie kolosalnym ogonem. Warto wspomnieć również o charakterystycznej skorupie porastającej ich grzbiety, a doskonale chroniącej przez potencjalnymi atakami drapieżników.
W dzisiejszych czasach nie spotyka się już Xvarr’ghaa egzystujących na wolności. Ich liczebność spadła do kilkudziesięciu sztuk, z których wszystkie trzymane są w specjalnych zagrodach dostosowanych do ich gabarytów, gdzie pod bacznym okiem nadzoruje się ich rozwój, a także inwestuje w specjalne treningi i szkolenia czyniące zeń istoty posłuszne rozkazom. Z myślą o wykorzystaniu ich jako środek transportu, wyłapane i zamknięte stworzenia poddane zostały selekcji z rąk przyszłych hodowców, którą przetrwały jednostki najlepszej jakości, o najlepszym stanie zdrowia. Rozpłód najczęściej przebiega wśród osobników tej samej zagrody, choć zdarzają się przypadki wymiany samic pomiędzy poszczególnymi obejściami. Częstą praktyką jest zabijanie najsłabszych i chorych osobników z miotu (jeden miot posiada od 3 do 7 sztuk), ponieważ utrzymanie Xvarr’ghaa jest bardzo kosztowne. Hodowcy stawiają tylko na najlepsze i najsilniejsze okazy.
Xvarr’ghaa często służą turystom odwiedzającym gorące pustynie jako środek transportu. Na grzbietach tych istot mocuje się specjalne siedziska, przytwierdza wieżyczki lub inne obiekty. Widoki z tamtego punktu zapewniają niezapomniane wrażenia, a wysoka cena świadczenia usług zwraca się hodowcom i inwestorom.
Defensywny – twarda łuska, pancerz na grzbiecie, małe, obramowane kostnymi wypustkami oczka. Wszystko to powoduje, iż Xvarr’ghaa są naprawdę dobrze przystosowane do prowadzenia obronnej taktyki w czasie ataku drapieżników.
Wyczulony węch – gady te potrafią wyczuć interesującą je woń w zasięgu około 1.5-2km.
Szarża - jeśli życie tych istot stanie w niebezpieczeństwie, są one zdolne ze ślepą furią taranować przeciwnika. Niemożliwe jest zmuszenie ich do takiego zachowania nawet przez wyszkolonych treserów.
Ociężały – ten jaszczur jest naprawdę imponujących rozmiarów, a jego waga waha się w okolicach 16 ton. Nic więc dziwnego, że jego ruchy są powolne i mozolne.
Słaby wzrok – małe oczy otoczone kręgami z twardych łusek są może trudne do zlokalizowania, niemniej taki układ stanowi doskonałe zabezpieczenie przed ewentualnym atakiem. Istota ta widzi pole w zasięgu 3km przed sobą oraz 1.5km po bokach. Podczas podróży musi prowadzić ją doświadczony instruktor-hodowca, wydając odpowiednie komendy i stymulując ruch poprzez poruszanie zakotwiczonymi w szczęce cuglami.
Poziom: 100