Wygłodnialec to nieumarłe monstrum. Jego wygląd zewnętrzny odzwierciedla w jakimś stopniu istotę, która posłużyła do eksperymentu i aby Wygłodnialec był Wygłodnialcem, musi posiadać odpowiednią masę. Spotkano nawet osobniki mierzące 2,5 metra, choć to rzadkość. Ich masa osiąga minimum 120 kg, maksymalnie do 300kg. Stworzone podczas starożytnego rytuału magicznego, uległy mutacjom. Paznokcie przeistoczyły się w dość długie i ostre pazury. Podobnym przemianom uległy zęby, stając się rzędem szpikulcowatych kłów. Skóra nabrała jasno-zielonej barwy, często nafaszerowana ciemniejszymi odcieniami. Wygłodnialce zupełnie nie posiadają włosów a ich ślepia nabierają różowej poświaty. Skóra, wraz z masą tłuszczową, staje się solidnym pancerzem. Kolejnym, ważnym elementem są tatuaże. Tutaj starożytni magowie mieli wolną rękę i często dawali się ponieść fantazji. Jednak większość symboli jest niczym magiczny ''alfabet'' dla umarlaka - Ja być głodny!, Ja zabić!, Ja szukać!, Ja rozrywać!, Ja się bić po brzuch itp.
Obecnie rytuał stworzenia Wygłodnialca jest niemożliwy do odtworzenia dlatego też nikt nie wie ile i czy w ogóle Wygłodnialce wciąż istnieją.
Nikt dokładnie nie wie ilu Wygłodnialców zamieszkuje Fallathan, przypuszcza się jednak, że jest ich niewielu. Spotkać ich można wszędzie tam, gdzie trupów jest na pęczki, nie pogardzą żywym mięsem. Krążą wokół cmentarzysk, pól bitewnych, a ich burczenie w brzuchu, powoduje ciarki na ciele. Jęczą, mlaskają, czasem wyją. Zapach martwego czy też żywego jeszcze ciała, powoduje u Wygłodnialców atak furii - stają się zupełnie nieobliczalne, atakują bezmyślnie, byle dotrzeć do celu. To wielkie pragnienie obżarstwa powoduje, że stają się aż nadto agresywne, impulsywne i gotowe na wszystko. Swoje ofiary próbują zdusić masą własnego cielska. Pazurami i kłami następuje rozszarpanie. Pechowiec zostaje zjedzony żywcem. Wygłodnialec rzadko kiedy towarzyszy stwórcy. Jest raczej strażnikiem, niemyślącą stertą cielska wykonującą rozkazy i zachcianki Pana. Gdy nekromanta umiera, ożywieniec rusza w poszukiwaniu ofiar. Wędruje tylko nocą, gdyż promienie słoneczne mogłyby unicestwić jego ciało. Za dnia zagrzebując się w ziemi, szuka schronienia w opuszczonych budowlach czy jaskiniach. Monstrum z racji sporej wagi, jest wolne, niezgrabne i ociężałe.
W kulturze Fallathanu jest symbolem pazerności i łakomstwa a jego pojawienie się w okolicy zwiastować ma nadejście głodu.
Oskórzenie - Skóra i warstwa tłuszczu Wygłodnialca jest trudna do przebicia (porównywalna z kolczugą).
Tężyzna - Wygłodnialec jest bardzo silny.
Odporność na choroby i trucizny - Wygłodnialec odporny jest na wszelakie choroby i trucizny.
Ociężałość - Wygłodnialec z racji sporej masy, jest powolny i ślamazarny.
Poziom: 56