Grzyb.
Jak sama nazwa wskazuje, oświetla on większość grot podziemia. Często jest wykorzystywany do oświetlania domostw, jak i korytarzy. Przebywając w jego otoczeniu przez dłuższy okres, światło emitowane przez ten grzyb staje się uciążliwe dla oczu nieprzywykłych do tak jasnego blasku. Nie ma zapachu. Raz do roku wystrzeliwuje dużą chmurę zarodników. Dzięki temu może się rozmnażać.
Świetlik jest grzybem, który ma bardzo grubą, bo czterocentymetrową nogę i kapelusz wielkości pięści, który emituje światło niebieskiego koloru. W pełni rozwinięty ma od 7 do nawet 15 centymetrów wysokości. Jego zastosowanie jest tajemnicą, skrywaną przez alchemików podziemi. Wiadomo, że jest używany w lecznictwie i w warzeniu trucizn. Jeśli się lekko ściśnie nogę tego grzyba, przestaje on emitować światło, aż do powtórzenia tej czynności. Jego wielka populacja spowodowana jest jego cierpkim smakiem, który odstrasza większość potencjalnych konsumentów.
Po zagotowaniu i odpowiednim przyrządzeniu, kapelusz jest zdatny do spożycia. Jedynym mankamentem jest jego gorzki smak.
Głównie wykorzystywany do oświetlania korytarzy.
Można transportować zarówno same zarodniki, jak i grzybnię, w celu zasadzenia w nowym miejscu.
Do tworzenia leków i trucizn wykorzystuje się świecącą, oleistą ciecz, którą otrzymuje się po wydobyciu jej z kapelusza, np. przez zgniatanie w moździerzu.
Po ugotowaniu do 48 godzin.
Okres wegetacji grzyba to 10 lat.
Zarodniki mogą być wykorzystane w powiększaniu populacji tego grzyba do 2 lat od ich zebrania. Najlepiej przechowywać w skórzanym worku wewnątrz drewnianego pudełeczka, gdyż wilgotne powietrze rozpoczyna w szybkim tempie proces rozwoju. Grzybnia po usunięciu z podłoża rozwija się do dwóch tygodni. Płyn przechowywany w pojemnikach wszelakiej maści, np. fiolkach, potrafi wytrzymać do roku. W innym wypadku, gdy poddaje się go działaniu powietrza, zamienia się z cieczy w nieużyteczny pył.
Doustnie. Sok może przy dotyku wywołać poparzenia.
Natychmiast. W przypadku rozcieńczonego soku do 2 godzin.
Pomoc medyczna.