Ostatnia edycja: 2021-03-14 13:34:20
Masziel
Bóstwo Życia i Śmierci
Strażnicze Bóstwo Bramy
Święte Źródło
Ire Sanin - Wszystkowidzące Wejrzenie
Rodzina:
Potomek Athariona - Praworządni/Sprawiedliwi
Domena:
Życie i Śmierć
Wizerunek:
Najczęściej Masziel przedstawiany jest jako postać bez wyraźnie określonej płci. Twarz skrywa pod obszernym kapturem zaś w dłoniach, oburącz dzierży Maszielicki Kielich - dar, który wedle podań w zamierzchłych czasach bóstwo podarowało swoim wyznawcom. W sztuce, na płaskorzeźbach pokrywających menhiry oraz głazy kamiennych kręgów, często umieszczana jest ornamentyka symbolizująca świętą wodę dwóch źródeł Maen - życia oraz Arsin - śmierci.
Szanując dualistyczne ujęcie swojego bóstwa, wyznawcy często przedstawiają je jako parę oczu - jedno łagodne - kobiece, drugie surowe - męskie. Symbol ten nazywany jest Ire Sanin - Wszystkowidzącym Wejrzeniem.
W mniejszych świątyniach oraz kapliczkach z reguły brak bezpośredniego wizerunku bóstwa, jako że tworzone są w miejscach, gdzie znajdują się błogosławione źródła. Praktyka pokazuje, że im bardziej niecodzienna lokalizacja, tym wyższy prestiż danego miejsca kultu. Strumienie oraz źródła, które wytryskują z litej skały, uważane są za bezpośredni dowód cudu Masziela, miejsca gdzie stopa bytu dotknęła ziemi.
Trzy kolory od zawsze pojawiają się jako związane z kultem; biel, czerń oraz błękit - który ma być podobno barwą święta i doskonałą.
Hierarchia:
Masziel jest bóstwem egalitarnym. Zarówno życie najlichszego z wieśniaków ma taką samą wartość jak i życie bogatego władyki, gdyż sama życiowa esencja jest w nich zupełnie taka sama. Podobnie ma się ze śmiercią, która okryta czarnym płaszczem Masziela przychodzi po każdego niezależnie od pozycji, bogactw, wiedzy czy potęgi. Hierarchia jest więc czymś co w kulcie nie istnieje.
Praktyka:
Choć kult sam w sobie nie narzuca wyznawcom zbyt wielu ograniczeń, to istnieje kilka Przykazań Masziela, które zapisane są znakami na głazach kamiennych kręgów każdej świątyni bądź kapliczki. Wyznawcy powinni stosować się do powyższych, choć jak nietrudno się domyślić, praktyka pokazuje różne odstępstwa. Jedynymi, którzy zobligowani są do ścisłego postępowania zgodnie z Przykazaniami są oczywiście kapłani i kapłanki bóstwa. Wierny wyznawca nie odważy się złamać żadnego z nich, szczególnie jeśli miałby narazić się na utratę łaski Masziela oraz jego przedstawicieli w społeczności kultu.
Przykazania Masziela:
Święta:
Każde narodziny oraz zaślubiny w społecznością są małym świętem. Również pochówek odbywa się z należytą czcią, gdyż śmierć jest częścią kręgu istnienia.
Maszielici nie unikają radości oraz zabawy, także chętnie celebrują wydarzenia tego typu w obrębie swojej społeczności. Prócz powyższych, istnieją trzy typy standardowych obrzędów oraz jedno wielkie i najważniejsze święto, nazywane potocznie Świętem Zasłony bądź Mgnielniskiem.
Święto Zasłony/Mgnielnisko - Trwa ono przez całą noc. Odbywają się wtedy ceremonie wychwalające Masziela oraz biesiada, w której trakcie jedną trzecią napitku oraz strawy oddaje się ziemi, na poczet uhonorowania zmarłych, którzy odeszli do Masziela w danej społeczności. Kulminacyjnym momentem nad ranem jest puszczanie Feilin - wtedy, gdy mgła wstaje nad zbiornikiem wodnym wyznawcy puszczają wieńce uplecione z kwiatów oraz innych roślin, w których centrum znajduje się niewielki kaganek ze świecą. Im szybciej takowy zatonie tym gorzej, jako że w ludowych przesądach uważa się, iż esencja zmarłego z jakiegoś powodu nie wróciła do Masziela i pozostaje wśród żywych, gdzie nie jest jej miejsce. Kapłani jednak stanowczo zaprzeczają tym twierdzeniom.
Obrzędy:
Obrzęd Litościwej Śmierci - Skrócenie cierpienia osoby starszej, której czas już nadszedł lub kogoś, kogo z różnych przyczyn nie da się już uratować. Symboliczne podanie wody z Maszielickiego Kielicha.
Obrzędy Lecznicze - Wszelkiego rodzaju uzdrowienia oraz zastosowanie magii życia przez kapłanów, w związku z dualizmem bóstwa także następuje symboliczne podanie wody z Maszielickiego Kielicha. Zarówno podczas obrzędów leczniczych, jak i Litościwej Śmierci nie zawsze mamy do czynienia z fizycznym piciem wody. W zależności od kapłana często wodą z kielicha polewane są ręce bądź czoło osoby, na której rytuał jest wykonywany. W sytuacjach, gdy kapłan nie ma pod ręką Maszielickiego Kielicha używa własnych dłoni jako naczynie w symbolicznym geście.
Powitanie u Bram - Odbywa się w miarę możliwości w przyświątynnych, kamiennych kręgach Masziela - w ich centralnym punkcie, gdzie wznosi się symboliczną bramę z trzech większych głazów. Każdy zmarły właśnie tam dostępuje połączenia z Maszielem, w asyście kapłana, który towarzyszy mu właśnie u bramy pomiędzy światem żywych i umarłych. Przebieg samego w sobie Powitania u Bram różni się w zależności od lokalnych tradycji danej wspólnoty, choć wspólnym mianownikiem najczęściej jest okadzanie zwłok dymem palonych ziół i żywicy oraz sypanie płatków błękitnego kwiecia przez członków rodziny zmarłego. Często podczas obrzędu atmosfera wcale nie jest podszyta smutkiem, jako że dla Maszielitów śmierć jest dopiero początkiem w zaświatach zaś powrót życiowej esencji do bóstwa największym darem i zaszczytem.
Reklikwie i święte miejsca:
Relikwie:
Istnieje jedna, która jest przedmiotem legendarnym. Pierwszy Maszielicki Kielich, który to podobno został podarowany przez bóstwo wyznawcom u zarania dziejów. Wszystkie inne zostały wykonane na jego obraz i podobieństwo. Podania mówią, że wykonany był ze srebra i błękitnego kwarcu.
O ile relikwia rzeczywiście istnieje, to nieznane jest miejsce gdzie się znajduje.
Święte miejsca:
Krąg Błogosławionego Źródła - najważniejsza świątynia Maszielicka, znajdująca się w Księstwie Tenshavar, przy samej stolicy. Jest to ogromny, majestatyczny krąg głazów z wielką rzeźbioną bramą w jego centrum. Koryto świętego strumienia okala całą konstrukcję.
Istnieje wiele kapliczek i pomniejszych świątyń Masziela, religia ta występuje praktycznie w każdym kraju i regionie gdzie pojawiają się ludzie i elfy.
Autor: Madd