Graczy online: 48 | Gości: 45
15-12-2018
02-12-2018
19-11-2018
21-07-2018
07-06-2018
16-12-2018
27-11-2018
06-11-2018
02-11-2018
| Wszystkich sesji: | 23451 |
| Postów w sesjach: | 877414 |
| Prywatnych sesji: | 21005 |
| Sesji Bitewnych: | 423 |
| Sesji Ogólnych: | 11895 |
| Sesji Towarzystkich: | 6744 |
| Sesji Przygodowych: | 3623 |
| Wszystkich wyświetleń sesji: | 5288630 |
| Wszystkich wysłanych PW: | 1882430 |
Tymczasem w karczmie...
Euzebiusz napisał [17-12-2018 02:55:09]
Proszę Lucille oto twoje zamówienie. Podaje Maszt Kapitana Herdesa.Tarrok`ghan napisał [17-12-2018 02:58:21]
- Nic nowego, dalej burdel na świecie się nie zmienił. Czasami jest lepiej żyć w błogiej nieświadomości, chociaż chyba coś się niedługo może szykować. Mam jakieś takie przeczucie. Popił porządnie trunku, po czym spojrzał to na Carvella, to na wczepioną w niego jak małe małpiątko Luci i zaraz pokiwał łbem w zrozumieniu i uśmiechając się paskudnie i szyderczo rzekł.
- Widzę, że zsyłka na "Bestię" ci służy.
Znowu popił i ponownie zwrócił się do mężczyzny.
- Powiem szczerze, że ostatnio posucha. Do czorta z naszą enklawą, nie da się tam nic złapać, bo te chędożone potworzyska wszystkich odstraszają, a dalej nie chcę się zapuszczać, bo albo musiałbym zawinąć na Rept albo do cesarzofilów z kontynentu.
Carvell Wanderoth napisał [17-12-2018 03:05:23]
- No to niezły pierdolnik się robi wszędzie... - podsumował słowa Tarroka. Dopił rum i zaraz złapał za butelkę Masztu, by przyjrzeć jej się z bliska.
-... Kurwa, nie wierzę, że Herdes dorobił się własnego trunku... może ja też się zajmę bimbrownictwem? - rozważył na głos, otwierając butelkę by się napić. No tak. obiecał pochować Zilv z dwiema flaszkami, by jak jej ciało pochłonie ziemia, odkopać je i przedstawić światu jako "Zilverówkę".
- Czekaj, czekaj... co? - Zapytał, gdy Tarrok wyrwał go z zamyśleń. Przez chwilę odpłynął na statku wyobraźni o przędzeniu bimbru z drowki.
Lucille napisała [17-12-2018 03:12:58]
Dziewka wcale nie wczepiona w ramię Carvella tylko siedząca na własnym krześle otrzymała dolewkę i upiła z flaszki. Przebiegła spojrzeniem po rozmówcach. Uniosła brew po stwierdzeniu Orka. Wychyliła się dość śmiało w jego stronę, po czym pokazała mięśnie! No, lekko widoczne pod skórą były.
- A żebyś wiedział, że służy. Chętnie się i z tobą zmierzę. Dopiero gdy dotrzymam kroku kapitanom uznam, że jestem gotowa.
Mrugnęła wesoło. A Tarrok mógł mięśnia pomacać jeśli chciał. Najwyraźniej jego słowa potraktowała zupełnie jednoznacznie- że walka. Tak czy inaczej oparła się leniwie o oparcie krzesła i spojrzała ku orkowi..
- Właśnie, co?
Tarrok`ghan napisał [17-12-2018 03:24:51]
Wcześniej wczepiona była, to i ork sobie pomyślał swoje. Co zaś się tyczyło reszty, to olbrzym obrzucił elfkę spojrzeniem pełnym politowania i rzekł prosto.
- Jak będępotrzebował kogoś do szorowania pokładu czołem, to się po ciebie pofatyguję. A do tego czasu nie udawaj mocarza drobiu.
Uśmiech mu z gęby nie znikał, ale Luci mogła teraz w pełnej krasie poznać paskudny charakter Tarroka, który nie był naćpany. Alkohol niby jużmu wale żyłach pływał, ale było go stanowczo za mało. Wreszcie też zwrócił się do Carvella.
- Co, co? Mówię tylko, że coś może pierdolnąć, bo jakieś przeczucie takie mam i tyle, nic konkretnego. W ostatnich czasach to raczej norma. W szczególności, że Nacja jest w strzępach, a zarówno Urr i Rept jest ledwo dostępna. Hrrk... tfu, to już nawet nie jest Urrthorror tylko jakaś cesarzofilska dziwka!
Splunął na podłogę z niesmakiem i zaklął szpetnie. Zdecydowanie musiał się napić i to zrobił!
Carvell Wanderoth napisał [17-12-2018 03:36:49]
- Oj, nie lekceważ jej za to, że ma długie uszy. - Carvell uśmiechnął się pewnie, popijając zamówiony trunek. No nawet niekiepskie.
- Może teraz nie jest jeszcze u szczytu swoich możliwości, ale z odpowiednim nastawieniem i porządnym treningiem... kto wie... - dodał, rzucając wzrokiem na elfkę.
- ... Ale to, że dorównasz kroku kapitanowi, wcale nie sprawi, że będziesz mogła zająć jego miejsce. Kimkolwiek by on nie był.- powiedział Lu, jakby ku przestrodze. W końcu nie tylko siła zdobiła kapitana. Carvell musiał się starać, by zyskać na tyle duży szacunek wśród załogantów, by uzbierać szkieletową, wierną, załogę Bestii z Siril. Większość z nich służyła z nim pod Herdesem. A żółtodziobom i innym? musiał udowadniać, że jest czymś więcej niż marionetką Herdesa i Jorga w radzie, by mogli rządzić w Nowym Siril jak chcą.
Wciąż nie mógł uwierzyć w to co Tarrok mu powiedział. Słysząc, że jego rodzinne Urr stało się pieskiem Cesarza.
- Nowego Siril taki los nie spotka cnie? z twoim Mieczem i moją Tarczą, jeżeli Cesarz połasi się na nasz dom, to się udławi.- Wciąż nie mógł uwierzyć w to co Tarrok mu powiedział. Słysząc, że jego rodzinne Urr stało się pieskiem Cesarza.
Uniósł butelkę w ramach toastu.
Lucille napisała [17-12-2018 03:47:38]
Jeśli Tarrok uznał, że skoro Lu obejmowała ramię Carvella, to się z nim chędoży, to właśnie mógł ową opcję wykreślić z listy. Oczywiście nie znała jego myśli, ale słowa wręcz prosiły się o komentarz. Wpierw jednak zerknęła ku ochroniarzom. W razie co chyba ją obronią? A przecież i tak nie zamierzała u czynić niczego złego.
Tak czy inaczej obeszła stół i stanęła spokojnie za Tarrokiem. Ułożyła niespiesznie swe drobne dłonie na jego ramionach a sama pochyliła się, by mruknąć mu coś na ucho.:
Tak czy inaczej obeszła stół i stanęła spokojnie za Tarrokiem. Ułożyła niespiesznie swe drobne dłonie na jego ramionach a sama pochyliła się, by mruknąć mu coś na ucho.:
- Będę więc z niecierpliwością oczekiwać, acz wyrazisz chęć bym wyszorowała twój pokład...
Po czym jakby nigdy nic cofnęła dłonie i wyprostowała się.
- Nie dziwię się, że masz mnie za słabą. Nie popisałam się wtedy ale każda porażka równa się zdobyciem nowych doświadczeń. Nie stoimy w miejscu. Dostrzegamy swoje słabości i uczymy się radzić sobie z nimi.
Uśmiechnęła się całkiem przyjaźnie do Orka mimo jego tonu i gestów.
Po chwili zmarszczyła brwi.
Po chwili zmarszczyła brwi.
- Słyszałam, że to miejsce weszło pod władzę cesarza.
Wykrzywiła usta z niesmakiem.
Tarrok`ghan napisał [17-12-2018 04:00:52]
Spojrzał na Carvella i zaraz powiedział coś, czego trudno było nie uznać za bolesną prawdę.
- Siril to dziura, którą nikt się teraz nie interesuje. Przyjemna, przytulna dziura, w której utworzyła się największa zadra w fujarze rządzących. Jak ktoś wyśle tam armię, to powodzenia, sam sobie będzie winien.
Po tym spojrzał na to, co robiła elfka. Uniósł jedynie jedną brew do góry, po czym opuścił nieznacznie kapelusz na oczy i je zmrużył. Ziewnął potężnie i znowu się napił. Powoli szykował się do wstania, ale w takim stanie zdołał zażyczyć sobie klucz do pokoju.
- Na mnie pora, bo tu zaraz usnę. No już już, to karczma, a nie przyświątynna szkółka dla wsiowych dzieciaków Luci. Trzymajcie się.
Po tych słowach wstał, pożegnał się i ruszył na piętro.
Euzebiusz napisał [17-12-2018 04:00:52]
Proszę Tarrok`ghan oto twoje zamówienie. Podaje klucz do pokoju.Carvell Wanderoth napisał [17-12-2018 04:15:44]
Kapitan Wanderoth z rozbawieniem przyglądał się poczynaniom Lucille, a następnie odniósł się do słów Tarroka, pochylając się w jego kierunku.
- Wolę by tak zostało. Jednak gdy przyjdzie co do czego, zamierzam bronić tej wygodnej dziury. - odrzekł z uśmiechem. Ciężko było szukać wśród piratów jakiegoś przywiązania do własnego domu. Każdy dbał o swój interes. Ale nawet pod tym względem, Carvell wierzył w to, że piraci się zjednoczą by bronić Nowego Siril. Choćby po to by chronić swój przyczółek.
Spojrzał na Lucille i znowu pociągnął Masztu Herdesa.
- "Porażka to jest najlepszym nauczycielem"... - Spojrzał na Lucille i znowu pociągnął Masztu Herdesa.
powiedział dodając swojemu głosu kilku lat, by brzmieć jeszcze bardziej staro.
- Ale chyba lepiej będzie jak udowodnisz, że się poprawiłaś w walce... Ale na to chyba za wcześnie. - przewrócił oczami i przymknął oczy. definitywnie późna pora już była.
- Tia... Trzymaj się, bo się wypierdolisz!- pożegnał się uroczo z Tarrokiem i zerknął na elfkę.
- To co Lu... my też się będziem zbierać, każde do swoich spraw cnie? - zapytał wstając i rozglądając się po niemal opustoszałej karczmie.
- Chcesz się ze mną zabrać na Bestię, czy sobie sama załatwisz transport? - Zapytał, poprawiając płaszcz.
Lucille napisała [17-12-2018 04:29:44]
Skrzywiła się nieznacznie słuchając słów Tarroka. No cóż, dosadnie mówił ale może i szczerze? Wzruszyła ramionami.
- Tym lepiej. Kiedy ktoś nas napadnie to rozbijemy go w drobny mak.
Mruknęła to slowa bardzo cichutko, aby nikt postronny nie posłyszał. Co do reakcji Tarroka na jej.. pieszczoty uniosła brwi.Dzieciak? Według niej była dorosła, ale nic dziwnego skoro chowała się z ludźmi.
- Hej, ale nie obrażaj mnie, dobrze?
Jak w ogóle mógł się oprzeć jej urokowi? Była iście zaskoczona! Już ona mu pokaże dzieciaka przy najbliższej okazji!
- Trzymaj się.
Pomachała Orkowi. Później wróciła atencją do Carvella.
- Wyglądam na dzieciaka?
Nie mogła nie zapytać! Później pokiwała głową.
- Najlepiej jak pokażę, to prawda...
Ramionami lekko wzruszyła.
- Możemy zaraz iść, tylko może dopiję Masztu.
Podniosła kufel do ust, a przy tym dała Carvellowi czas by odpowiedział na bardzo nurtujące ją pytanie!
Carvell Wanderoth napisał [17-12-2018 04:48:09]
Przechylił łeb to na jedną, to na drugą stronę, obserwując Lu pod każdym kątem. na niektórych miejscach zatrzymując się nieco dłużej niż potrzebował...
- Czy ja wiem... nie wyglądasz na smarkacza, ale fakt, młodziutko wyglądasz. Pewnie dlatego, boś elfka. Wy się inaczej starzejecie.- napił się razem z nią, po chwili prychnął do siebie.
- Ale dla niektórych nie ważne będzie ile masz lat, a i tak nazwą cię dzieciakiem. Znałem takiego typa. Każdy kto był od niego młodszy, nazywany był dzieciakiem. Nawet jeżeli różnica wieku wynosiła raptem kilka lat. Na to też trzeba zwracać uwagę.- odpowiedział jej, opadając leniwie na krzesło i przymykając oczy.
- no ale ta... gadką nic nie wskórasz. Udowodnij mu, żeś nie dzieciuch, jak to sam mówił... krowa która dużo muczy... mało mleka daje? - Czekał aż dopije, powoli kontemplując wzięcie sobie pokoju i przespanie nocy w półorku.
Lucille napisała [17-12-2018 04:59:12]
Elfka zaśmiała się cicho, niemal wesoło, w ogóle nie speszona rozbieganymi oczyma Carvella.
- Podobno tacy jak ja starzeją się niczym wino...
Po tych słowach wzruszyła ramionami.
- I nie widać po nas wieku.
Zmarszczyła brewki. Fakt, była młoda ale przez cały ten czas jej ludzcy znajomi zyskali nowe bruzdy, niektórzy zmarszczki. Z czasem dostrzegła, że inni zmieniają się, a ona nie. Na swój sposób było to przykre. Pokiwała głową, nieco mniej entuzjastycznie. Wejrzała w oczy Carvella.
- Chyba wiem co masz na myśli. choćby był o rok młodszy to w oczach tego mężczyzny byłby młodszy. Mniej doświadczony.
Zamyślona upiła jeszcze łyk.
- Udowodnić czynem, nie słowem, to masz na myśli? Tylko jak komuś takiemu udowodnić cokolwiek?
Komuś takiemu... Chyba miała na myśli orka. Za dobrze ich nie znała.
Carvell Wanderoth napisał [17-12-2018 05:10:01]
- Ta.- przytaknął jej. Ale zadała kolejne dobre pytanie, jak ma udowodnić coś Tarrokowi, skoro nie chciał jej dać szansy?
- Jestem pewny, że nadarzy się okazja. -
Zapewnił ją dopijając swój trunek.
- Możesz spróbować najpierw z kimś z jego statku. Jakimś majtkiem, potem oficerem i tak aż do samego kapitana. Ale to mu udowodnisz, żeś silna... Może zacznie cię traktować jak równego z równym, może nie? - spoglądał to w jedną, to w drugą stronę, jakby patrzył na dwie różne opcje.
- W najgorszym wypadku spytaj go wprost, jak masz zyskać jego szacunek. Po co snuć domysły, jak można zaczerpnąć wiedzy u źródła. - wstał i przeciągnął się.
- Dobra Lu... ja spierdalam. Chcesz to chodź, nie chcesz... to tam nie wiem... -
machnął ręką w niedbałym Salucie.
- Spodziewam się, widzieć cię... na... na Bestii... jak wrócę do Nowego Siril... - wskazał na nią palcem z uśmiechem, po czym skierował się do wyjścia. Jeżeli postanowiła wyjść z nim zaczekał jeszcze chwilę. A jeżeli nie ruszyła się z miejsca, to zwyczajnie wyszedł z półorka.
Lucille napisała [17-12-2018 05:18:22]
Skinęła powoli głową. Rozważyła w myślach wszystkie te możliwości. Nie, żeby na siłę chciała być przez kogoś docenioną ale z drugiej strony nie chciała być traktowana z góry, jak dzieciaka.
- Przemyślę.
Stwierdziła, po czym wstała z krzesła. Tak czy inaczej nie miała tu po co zostawać, więc narzuciła na siebie płaszcz, który przywodził na myśl zimne kraje, po czym skierowała swe kroki do wyjścia.
- Idę z tobą.
I po chwili wyszła z Kapitanem.
