Graczy online: 10 | Gości: 13
01-01-2019
15-12-2018
02-12-2018
19-11-2018
19-01-2019
17-01-2019
12-01-2019
05-01-2019
29-12-2018
| Wszystkich sesji: | 23682 |
| Postów w sesjach: | 886501 |
| Prywatnych sesji: | 21226 |
| Sesji Bitewnych: | 426 |
| Sesji Ogólnych: | 12039 |
| Sesji Towarzystkich: | 6798 |
| Sesji Przygodowych: | 3651 |
| Wszystkich wyświetleń sesji: | 5334404 |
| Wszystkich wysłanych PW: | 1813493 |
Tymczasem w karczmie...
Darkon napisał [18-01-2019 23:38:34]
Euzebiusz miał na tyle rozsądku, by podać wino w szklanicy odpowiadającej gabarytom łapy Jaszczura. Powoli ruszył za samicą.
- "Jest warta tyle, co twoja głowa. Za młodu wytropiłbym cię po niej do samego gniazda. Roznosząc wszędzie takie rzeczy okazujesz pogardę dla innych... ale to dobrze. Silni mogą sobie pozwolić na nieco pogardy. Dobrze się prezentuje... do złota" - Zamruczał paskudnie, niczym rozochocony cierpieniem złapanej w potrzask myszy kot. Gdy dotknęła jego ogona, przymknął ślepia, przekręcając pysk na bok.
- "A może ty chcesz wejść w moją?"Neyrin napisała [18-01-2019 23:42:35]
- Viena na pewno ją zabezpieczyła. Podeślesz mi kilku ludzi. Mam do zrobienia dach, a Nae potrzebuje swojego kąta.- rzuciła bez mrugnięcia. Skoro obie wiedziały jak się sprawa miała, pora było porozmawiać o interesach.
- Chyba, że wolisz bym odnalazła jej ojca? Jako opiekun prawny miałby pełną swobodę w dysponowaniu jej... twoim... majątkiem. -zmrużyły się węgle. Chuchro wiedziało, że mała wilcza zasługuje na wszystko co najlepsze. Czyli nic, co mogliby jej zaoferować. On kaleki, ona kaleka... o wiosnę się wiedźma modliła, a tu jeszcze kolejna gęba do wyżywienia...
Otsana napisała [18-01-2019 23:48:25]
Zdawało się przez ułamek sekundy, jakieś jedno uderzenie serca, że Otsa spojrzała na Neyrin niemalże z szacunkiem. Niemalże. Bo zwyczajne, srebrzyste kręgi tęczówek były martwe i zimne jak zawsze.
- Niepotrzebny mi tutaj szwędający się kolejny wyrzut sumienia. Zwłaszcza nadstawiający rękę. Poza tym obiecałam, że zostanie z Tobą.
Mogła być suką, ale słowo było słowem. Odstawiła kubek.
- Dostaniesz wsparcie, którego Ci potrzeba. I jeszcze jedno. Chcę wiedzieć jaki ma dar. Jeśli w ogóle go ma. Miała. Otsana czuła przez skórę, że ten szczeniak jeszcze je obie zadziwi. Ta, machająca wolno nóżkami pod stołem, jadeitowo oka kopia jej kuzynki.
Neyrin napisała [18-01-2019 23:55:13]
- Daleko do mnie nie masz, ani ja do Ciebie. Prędzej czy później samo się okaże. Nie ufała Otsanie. I już była pewna, że jeżeli młoda ma we krwi cokolwiek, co Zima mogłaby wykorzystać- nigdy się o tym nie dowie. Choćby miała wiedźma w samym Ravenhorst błagać o związanie mocy.
Gryzła się w sobie. Dziobała. Kota nie umiała przy życiu utrzymać. A teraz trzymała pod skrzydłem małe jadeity, nienawidząc Otsany z całego serca, że je do niej przyprowadziła. Jakby nie mogła poczekać kilka lat...
Gryzła się w sobie. Dziobała. Kota nie umiała przy życiu utrzymać. A teraz trzymała pod skrzydłem małe jadeity, nienawidząc Otsany z całego serca, że je do niej przyprowadziła. Jakby nie mogła poczekać kilka lat...
Vratra napisała [19-01-2019 00:01:32]
Pochwały ze strony Ojca Darkona nie zawsze były pochwałami. Zielona zmrużyła ślepia i spojrzała na niego.
- "Nie tutaj" -
odparła, klikając.
Była to gadzia wersja chichotu. Natężenie kliknięć oraz przerywanie ich pomrukami sygnalizowało, że miała na myśli coś innego niż zastąpienie starego Daggona we władaniu miastem.
Była to gadzia wersja chichotu. Natężenie kliknięć oraz przerywanie ich pomrukami sygnalizowało, że miała na myśli coś innego niż zastąpienie starego Daggona we władaniu miastem.
- "Gdyby Mama gardziła tym wszystkim, ojcze, nie wróciłaby do Reptilii. Tym bardziej teraz."
Drugi wybuch Maasaara'th - bowiem do niego tu nawiązała - rozumiała nie jako zwykły kataklizm, tylko wręcz oburzenie dawnych mieszkańców, że młodsze pokolenia uciekały ku innym państwom.
Otsana napisała [19-01-2019 00:04:03]
Zimie nie ufał nikt o zdrowych zmysłach. Więc ze strony Neyrin było to całkiem rozsądne posunięcie. Otsa nie miała problemu z wykorzystaniem wszystkiego, czym dysponowała, by osiągnąć cel. Wszystkiego, łącznie z wilkołaczą naturą.
Ale była jak wzgórza Amarth. Cierpliwie zawieszona w miejscu, kiedy czekała na coś, jak na drapieżnika przystało. Żyła będzie na tyle długo, by nie musieć żądania powtarzać.
Dziewczynka odstawiła pusty kubek i oblizała wargi, umorusane malinowym sokiem. Wiedziała, że Zima oddaje ją dalej, wiedziała, odkąd ta zmuszona była opiekować się dzieckiem kuzynki
Jej wszystkie rzeczy przyślę jutro, jeśli powiesz mi dokąd. Łącznie z ..wolisz tragarzy, czy strażników?Ale była jak wzgórza Amarth. Cierpliwie zawieszona w miejscu, kiedy czekała na coś, jak na drapieżnika przystało. Żyła będzie na tyle długo, by nie musieć żądania powtarzać.
Dziewczynka odstawiła pusty kubek i oblizała wargi, umorusane malinowym sokiem. Wiedziała, że Zima oddaje ją dalej, wiedziała, odkąd ta zmuszona była opiekować się dzieckiem kuzynki
Ravhard napisał [19-01-2019 00:07:00]
Mężczyzna spijał trunek powoli i jakoś ostatecznie. Nie był świadomy, lub nie chciał być świadomy, dram względnie godów jakie sie odbywały w karczmie. Wyłączał zmysł rozumienia ludzkiej mowy, nie był ciekaw, za to rejestrował pomruki, szelesty, westchnienia z okolicy. Szkoda, że nikt nie śpiewał, albo nie grał na czymś - to zawsze był jakieś ukojenie
Neyrin napisała [19-01-2019 00:10:20]
- A na co mi tragarze i strażnicy? Na półtorej izby i szopę? Głupiaś? Wiesz w ogóle gdzie dziecko posyłasz? - Nie, Otsana w głębokim poważaniu miała, gdzie Nae wyląduje...
- Poślij takich, co się nie usapią przy stawianiu ścian i nowego komina. Opłać z góry. Za drewno też. - wypuściła powietrze z płuc, szukając spokoju w ciemnym kosmyku zakręcanym mimowolnie na palcu. Zmroziło ją. Obce chłopy na jej ziemi. Obce stopy za jej progiem.
I jadeity.
Zaklęła w duchu. Zamieniała się we własną babkę.
I jadeity.
Zaklęła w duchu. Zamieniała się we własną babkę.
Otsana napisała [19-01-2019 00:17:30]
Ona nie miała sprawdzać domu, a oddać w ręce. I tak, wierzyła, że jeśli kuzyneczka umyśliła sobie tej właśnie dzieciaka oddać, to z pewnością nie po to, by z małej przyrządzić obiad, gdzieś, pod mostem. A jeśli nawet nie, to faktycznie, co ją to obchodziło?
Najmę kogoś skwitowała. W każdym mieście byli tacy, co potrzebowali pracy na dwa , trzy dni na gwałt. Brali mało, wymagania też mieli niewielkie. Ścianę postawią. Spojrzały srebrzyste ślepia na czarną główkę ukrytą już pod piórami, a potem znowu na Neyrin.
Darkon napisał [19-01-2019 00:17:57]
- "Jeżeli nie tutaj, to chodźmy stąd." - Mruknął, wlewając zawartość szklanicy do pyska. Zaciągnął się następnie cygarem, lekko mrużąc ślepia. Dym uciekał spomiędzy półprzymkniętych szczęk, niczym gęste wyziewy leniwie unoszące swe prawie namacalne woale z trzewi rozdartej ziemi.
- "Trudno jest opuścić raz oznaczone terytorium. Gady przyzwyczajają się do leża..." - Z tymi słowy obrócił się i ruszył do wyjścia. Machnięcie łba i dziwny w akcencie pomruk. Tyle wystarczyło za całe zdanie w ssaczej mowie, zachęcające do ruszenia wraz z nim.
Neyrin napisała [19-01-2019 00:25:49]
Z trudem utrzymywała kąciki ust w pozornej obojętności. W istocie, ciągnęły w dół, niemożliwie ciężkie, od kiedy dziecko wtuliło się w skrzydło i trąciło niezabliźnioną jeszcze tęsknotę.
- Dziś już nie pora na wędrówki. Zostanie tutaj. - zagarnęła ją ku sobie, nie licząc na jakikolwiek przejaw czułości ze strony Zimy.
Biedne dziecko. Wyrastało na lodowym pustkowiu, a miało jeszcze siłę ramiona wyciągać...
Biedne dziecko. Wyrastało na lodowym pustkowiu, a miało jeszcze siłę ramiona wyciągać...
- A jutro do Ravensburga wyślij jej rzeczy. Do Chuchrowej Chaty. Od rzeki już blisko. -
czuła w kościach, że będzie tego żałować...
Vratra napisała [19-01-2019 00:31:46]
Gdyby Mama posiadała łuki brwiowe, uniosłaby je ze zdziwienia. Wino reptiliańskie i ogień grzały słabiej od reptiliańskich tropików, lecz nadal przyjemnie. Siedziała na pufie z ogona, piła, szukała drugiego dna w słowach Ojca Darkona... i znalazła je dopiero, kiedy wręczyła złoto za własny oraz jego trunek karczmarzowi. Wyruszyła za ścieżką dymu zmieszanego z feromonami, aby nie uciekło.
Otsana napisała [19-01-2019 00:32:16]
- Pójdę, pokój Wam najmę i ogłoszenie zostawię bo naturalnie Zima nie zamierzała bawić się w szczęśliwą rodzinkę. Wstała, zabrawszy kubek. Szczenię pod skrzydłem ani drgnęło. Sięgnęła po naczynie małej i ruszyła do szynkwasu. Zapłaciła za pokój i zostawiła krótkie ogłoszenie, spisane zawijanymi, starannymi literami na pergaminie. Dzisiaj miała coś jeszcze do załatwienia, a nie będzie tłumaczyła wiedźmie, że ciągnie wilka do lasu.
Wróciła do stolika i położyła klucz na blacie:
- Do zobaczenia Neyrin. Wróciła do stolika i położyła klucz na blacie:
Tyle. Tylko odgłos kroków do drzwi. I oddech dziecka uczepionego nowego, ciepłego życia.
Neyrin napisała [19-01-2019 00:41:30]
Siedziała tak chwilę z kolejnym kłopotem pod skrzydłem... zupełnie zbaraniała. I jedyne co mogła, to mieć nadzieję, iże ten kłopot nie skończy jak kolejny... W duchu już widziała ostry dziób, ściśnięte szczęki i słyszała trzask drzwi za oddalającymi się ostrogami.
Kurwa mać.
Dźwignęła małą do pionu, ocuciła nieco z półsnu, chwyciła klucz i kulawiąc się z kosturem i wyrośniętą dziesięciolatką pod skrzydłem, zmusiła się do wywędrowania na piętro, a nie do domu. Sama nie wiedziała, co gorsze.
Kurwa mać.
Dźwignęła małą do pionu, ocuciła nieco z półsnu, chwyciła klucz i kulawiąc się z kosturem i wyrośniętą dziesięciolatką pod skrzydłem, zmusiła się do wywędrowania na piętro, a nie do domu. Sama nie wiedziała, co gorsze.
