No nie przypomniało sobie, ale wstyd jej było się przyznać, że czegoś nie pamięta. Co znaczyło, że niektóre rzeczy można było jej próbować wmówić. Nie wyglądała przecież aż tak źle, nie była szlachcianką by chodzić codziennie wyperfumowana i w nowych sukniach. Włosy były tylko trochę rozczochrane, a sukienka dziur nie miała, ani plam. Wyglądała naprawdę dobrze. Wypiła sporego łyka cytrynówki buteleczka się powoli kończyła

spytała zaskoczona no bo przecież nikomu się nie chwaliła, że zaczęła kraść.. a jeszcze niedawno przecież pracowała w karczmie -

no bo przecież była to najważniejsza potrzeba. No czasem też trzeba wydać na inne mniej potrzebne rzeczy

odstawił trzeci pusty kufel i przetarł znów usta rękawem. pomrugał oczami i pociągnął nosem. Spojrzał na dziewczynę i...

Ryknął przeciągle-

Może alkohol na niego nie działał tak jakby sobie tego ruda życzyła, ale bąbelki robiły swoje.
Gdy karczmarz przyniósł kolejny zestaw kufli, ork wziął jeden z nich i uniósł.

Po czym przystawił kufel do ust i chwilę tak trzymał jakby próbował najpierw nabrać powietrza w płuca by móc jednym haustem wypić całą zawartość. W końcu jednak kufel przechylił i zaczął wlewać złocisty trunek w bezgraniczną otchłań swego gardła.

Kiedy Grumfel mówił o podejrzanie zarobionych pieniądzach, miał raczej na myśli coś innego niż kradzenie, a było to raczej oddawanie swego ciała za talerz krupniku. No, ale skąd ork mógł o tym wiedzieć? On to podejrzewał, a Deriza nie dała mu jednoznacznej odpowiedzi, więc zielonoskóry miał prawo jeszcze bardziej i głębiej przypuszczać, ze taka dość ładna elfka zaczęła się trudnić nierządem. W końcu to było łatwiejsze i bardziej bezpieczne niż kradzieże kieszonkowe i inne.

Grumfel wcale nie wyglądał lepiej. Może nie śmierdział gnojem jak ostatnio, bo ostatnimi czasy zaczął się nawet codziennie myć, ale jednak każdy nawet głupiec domyśliłby się, że ma coś on wspólnego z rolnictwem, gdyż jego dłonie były całe poorane odciskami i innymi skazami, a nastroszona czupryna zwiastowała, że w ostatnim czasie był wystawiony na silne działanie wiatru, a co za tym idzie ork najprawdopodobniej orał pole i dlatego to, co nosił na łbie było lekko przechylone.

Czwarty kufel wszedł jeszcze sprawnie, ale to chyba był limit Terrusa, po przekroczeniu którego alkohol powoli zaczynał już oddziaływać na zmysły orka. piąty kufel jednak sprawnie trafił do dłoni zielonoskórego, który pomlaskał kilka razy i patrzył chwilę nieprzytomnie w białą pianę, po czym podniósł kufel i zaczął go opróżniać.

Wypiła kufel, i popatrzyła na orka. Zemdliło ją... Czuła, że zaraz tu wszystko wyrzyga, i padnie trupem... Dlatego też złapała za kolejny przechylając go. Miała w planach złapać za szósty, jednak miała wrażenie, że nie będzie jej dane. Świat stawał się nieobecny, jakby za szybą, czy mgłą. Ona sama zaś z poziomu lekkości ziemi, i niezniszczalności zatracała się w krainie zgona i kaca.
Nie przepadała za takim upijaniem się, mimo to, alkohol był jak mąż... Nienawidziło się skurwiela, ale co wieczór przytulało się do snu.
Odstawiła piąty kufel, po czym złapała za szósty... Przechyliła, zaczerpnęła łyka, mimo to poczuła, że przełyk mówi nie.
Schyliła głowę w dół, i ponownie złapała się za usta, ze strachem wymalowanym na twarzy.

Wybełkotała pomiędzy kolejnymi cofkami, po czym musiała zostawić szóstkę.
Zeskoczyła z zydla, i złapała za swój płaszcz.
Po czym...
Po czym uciekła niczym ostatnia karawana lawirując niezgrabnie pomiędzy stolikami. Nie chciała się na żadnym zatrzymać.

Ork oczywiście był bezduszny i nie mówił całej prawdy, a wiedział dużo i to nawet całkiem delikatnie ujął w swoich przemyśleniach.

Dopił to, co miał w szklanicy, rzucił kilka miedziaków Ebiemu i sam zaczął się zbierać do opuszczenia lokalu. Po paru minutach zniknął za drzwiami tawerny i pomaszerował w stronę portalu, który w najkrótszym czasie doprowadziłby go do jego chałupy przy lesie, w którym grasował sławny na cale Urr wilk orkojad.

Kiedy piąty kufel został opróżniony a szósty pochwycony, Terrus zauważył zachowanie Faye. Coś mu mówiło, że dziewczyna chyba osiągnęła swój wyższy limit. Limit pojemności. pomlaskał nad szóstym piwem ale jeśli ruda miała pomóc mu znaleźć żonę, to nie mogła mu uciec.Odstawił więc swój szósty kufel i podniósł się. Niestety trochę już mu się zakręciło w głowie więc przysiadł i dopiero druga próba okazałą się udana. Wstał, położył kilka moment na stole. Tyle aby starczyło za 12 piw i jeszcze z napiwkiem. Podszedł do stołu przy którym wcześniej siedział z Imrae i zabrał swój miecz, po czym lekko chwiejąc się, ale generalnie idąc po linii prostej ruszył za rudowłosą.

Oznajmił zbliżając się do niej.

Terrus opuścił przybytek zaraz za Faye, jednak to co działo się dalej, działo się poza karczmą, choć pewnym było, że jeśli zielony chciał dogonić czerwoną, to na pewno mu się to udało. Wszak on szedł po prostej, a ona, w mniemaniu orka, wędrowała slalomem. Choć może i jego zmysły już zawodziły. Już dawno tyle piwa w siebie nie wlewał.