Oczekiwanie odliczały kolejne łyki. Leniwie machnęła nogą w powietrzu, kołysząc miło chlupoczącą butelczyną. Tylko uchem łowiła kroki wychodzących. Karczma pustoszała a i wkrótce jej butelczyna miała zaświecić pustką.

Mruknęła z pozoru oschle, zachowując kamienną twarz. Chwilę później parsknęła krótkim śmiechem, czerwone ślepia wlepiając w siostrę. Wolną od butelki ręką machnęła w jej kierunku, przechylając się na zydlu. Złapała za fragment materiału jej przyodziewku, lekko ciągnąc do siebie, na zydel obok.

Już by się wydawało, że miała ją zganić, była pewnie w szoku, że ta Biała dopuściła się czynu karalnego, i społecznie nieakceptowalnego, a jednak... Wizja o bimbrze zmieniła Tivce wytrzymałość kręgosłupa moralnego.
Riv pogłębiła swój uśmiech, pokazując towarzyszce rząd białych ząbków, po czym chwyciła za butelkę trunku, podtykając ją pod nos drugiej kobiety.

Bądź co bądź, potrafiła szybko zorganizować środki na zabawę.

Rzuciła niejasno, czekając, jak ta uroczyście weźmie w obroty trunek.

Obserwowała, jak ta pociąga łyk alkoholu, i skrzywiła się nieznacznie, gdy ta się zakrztusiła. Nawet wtedy wyglądała uroczo, jak mały, biały króliczek. Po siostrze, przyszła kolej na nią, i ta bez słowa zabrała Tiv butelkę... Zaraz miała jej oddać, a sama jeszcze tego wieczoru nie piła, a czuła, że musi.
Czasami tak się zdarzało, że elfka budziła się i czuła w kościach, że ten dzień, to dzień pod znakiem alkoholu.. To było silniejsze od niej, niczym już rytuał, czy święto, które były obowiązkowym punktem w dziennych zajęciach.
Przechyliła butelczynę, i wlała trunek w gardło z wprawą godną prawdziwego żula...
Nie zakrztusiła się, a spojrzała jakby chciała powiedzieć "ucz się dzidzia".

Oddała jej butelkę zgodnie z tym co zaplanowała... Czarna musiała pić, pić i jeszcze raz pić. Taki był plan... Cudowny, prawda?
Plan idealny.

- Zaczynając swój monolog, rozłożyła ręce, i zaczęła śmiesznie gestykulować w stronę siostry.

- Uspokoiła się na chwilę, po czym kontynuowała nieco spokojniej.

Spojrzała na moment przed siebie, tkwiąc spojrzeniem gdzieś pomiędzy pustymi stolikami.... Dodawała w głowie jeszcze blask zachodzącego słońca w tle, i krzyk mew... Dlaczego mew? Są irytujące. No dobra! Z mew zrezygnowała. Ale i tak ten obraz jawił jej się w głowie niemal epicko.

Zachęciła ją gestem do wymuszenia uśmiechu, udając, że dobrze jej idzie... Rozumiała potrzebę roztoczenia własnego stylu, własnego "ja" jednak z tym mrokiem, i powagą to troszku przesadziła.

Wydawała się niewzruszona tonem siostry, drążąc dalej.
Pochwyciła gesty Czarnej, drapiąc się nieporadnie po głowie... Potem spojrzała na Euzebiusza z nieco wystraszoną miną... Ona w głowie miała przystojnego mężczyznę, młodego... Może nawet człowieka, o... Ludzie mieli coś w sobie, co elfkę pociągało. Jednak karczmarz nie wydawał się być obiektem westchnień Rivki.
To nie pomagało, nie mogła się wczuć.
Już miała rzucić coś zalotnego, pokazać nieco ramionka, zarzucić białe włosy do tyłu, i oczarować mężczyznę kolorem tęczówek... Tak! Taki był plan. Zagaiła mężczyznę, spuszczając bezradnie głowę w dół, i rzuciła monetami o ladę.

Wydukała niepewnie, tak jakby się mężczyzn bała.

Ścisnęła butelczynę nerwowo w dłoniach, i przytuliła ją na moment do piersi. Zagryzła wargę, jakby się nad czymś skupiała, i posłała chybamordercze spojrzenie w stronę siostry.

Stwierdziła, i tak radząc sobie z goryczą porażki. Mogła zrobić wiele, jednak nie miała doświadczenia w rozmowach z mężczyznami... Nie z tą ilością alkoholu we krwi. Przechyliła butelkę, dopijając trunek do końca. Niby miała ochotę się podzielić ostatnimi kroplami, ale skoro była dla niej nie dobra, to w dodatku spojrzała na nią wyzywająco.

Odstawiła pośpiesznie naczynie na szynku, nie spoglądając na karczmarza, po czym złapała Tivke za rękę i pociągnęła na górę, do ich pokoju...