Graczy online: 40 | Gości: 18
07-06-2018
23-05-2018
25-12-2017
04-06-2017
27-06-2016
09-05-2018
04-05-2018
15-04-2018
12-04-2018
09-04-2018
| Wszystkich sesji: | 21724 |
| Postów w sesjach: | 805549 |
| Prywatnych sesji: | 19395 |
| Sesji Bitewnych: | 408 |
| Sesji Ogólnych: | 10788 |
| Sesji Towarzystkich: | 6336 |
| Sesji Przygodowych: | 3452 |
| Wszystkich wyświetleń sesji: | 4902306 |
| Wszystkich wysłanych PW: | 2533074 |
Tymczasem w karczmie...
Noam napisał [22-06-2018 14:49:12]
Dopił kawę, wypalił jeszcze ze dwa skręty i w końcu podniósł się z miejsca. Południe już dawno przeszło, a on nie zrobił nic, co miał do zrobienia. Na blacie zostawił kilka monet. Wsuwając ręce w kieszenie, ruszył do wyjścia. Solimus wisiał wysoko i nie zapowiadało się na to, by miała go przesłonić jakakolwiek chmura.
Noam zostawił pustą karczmę, ruszając w kręte uliczki Małej Vanthii.
Noam zostawił pustą karczmę, ruszając w kręte uliczki Małej Vanthii.
Aien Sanyel napisał [22-06-2018 19:42:59]
Wstąpił do karczmy, przekonany, że za progiem zastanie tłumy. Mylił się.
W środku nie było nikogo. Przywitał zatem karczmarza skąpo skinąwszy głową i podszedł do szynkwasu.
Wyglądał zwyczajnie. Miał na sobie ciemnoniebieską szatę, która w zasadzie stanowiła cały ubiór elfa. Żadnych odblasków, ozdób czy emblematów.
Na bladej twarzy zarysował się przelotny uśmiech, nim przemówił do szynkarza.
- Karczmarzu, dajcie mi kubek wody.
Semig Asmat napisał [22-06-2018 20:42:14]
Po raz kolejny zaszedł do karczmy "Pod pijanym Półorkiem". Spojrzał na czających się przy wejściu ludzi, nie ujrzawszy niczego podejrzane, wszedł do karczmy. Poza znudzonym karczmarzem zastał tylko jedna osobę.
-Dobry, Czarna herbata raz proszę. Zawołał do karczmarza i udał się na jedno z wielu wolnych miejsc.
Euzebiusz napisał [22-06-2018 22:48:17]
Euzebiusz polerował kufel niespiesznie, gdy padło pierwsze zamowienie, a potem drugie. Mężczyzna obdarzył oboje klientów uśmiechem i kiwnął głową.
- Raz woda i raz kawa.
- odparł po chwili, osobiście przynosząc do swoich klientów zamówienia. Rzecz może i niesłychana, być może szanowany właściciel przybytku miał nowy plan jak zarobić.
Powoli powrócił za szynkwas, zerkając jeszcze chwilę to na jednego to na drugiego.
- Jabłecznik dobry mamy, świeżutki.
- dodał, zerkając głownie na Elfa i czyszcząc ten sam kufel równie energicznie co poprzednio
Avrengard napisał [22-06-2018 22:52:43]
Drzwi przybytki otworzyły się i zaraz do środka z wolna wszedł Avrengard. Jego osoba zdobiona dzisiejszego wieczoru całkowicie czarną, krótką tuniką, czarnymi spodniami i oficerkami. Na palcu prawej dłoni miał sygnet z herbem rodu Xun'Zyra.
Obiegł spojrzeniem karczmę i zatrzymał się zaraz za progiem nieco z boku nie zamykając za sobą drzwi. Odwrócił wzrok w ciemność nocy panującej na zewnątrz.
Zapewne na kogoś oczekiwał z kim właśnie dzisiaj tu zawitał.
Obiegł spojrzeniem karczmę i zatrzymał się zaraz za progiem nieco z boku nie zamykając za sobą drzwi. Odwrócił wzrok w ciemność nocy panującej na zewnątrz.
Zapewne na kogoś oczekiwał z kim właśnie dzisiaj tu zawitał.
Ithrylda napisała [22-06-2018 22:58:46]
Zaraz za elfem weszła do przybytku drowka. Ona odziana w prostą suknię, w kolorze czerwieni. Spojrzała na Avrengarda i uśmiechnęła się doń. Zaraz również omiotła salę swoim wzrokiem.
- Wybiorę nam miejsce.
Powiedziała zaraz do elfa, wiedziała iż to on wybierze odpowiedni trunek.
-Mam wielką ochotę na lampkę wina.
Dodała jeszcze i ruszyła dalej przez salę w poszukiwaniu miejsca dla nich.
Avrengard napisał [22-06-2018 23:08:05]
Gdy drowką weszła do środka, nie czekał dłużej tylko zamknął za nimi drzwi. Uniósł jedną brew słysząc co chciała zamówić. Ani mu się śni zamawiać jej wino. Przewrócił oczami i skomentował.
- Dla Ciebie soczek.
Nie omieszkał się powiedzieć tego na głos. Zaraz także ruszył do szynkwasu gdzie zatrzymał się przy ladzie.
- Dobry wieczór.
Te słowa z szacunkiem skierował do Euzebiusza.
- Poproszę butelkę wódki, kieliszek i szklankę soku z owoców leśnych o ile jest.
Euzebiusz napisał [22-06-2018 23:08:05]
Proszę Avrengard oto twoje zamówienie. Podaje butelkę wódki, kieliszek i szklankę soku z owoców leśnych .Ithrylda napisała [22-06-2018 23:18:28]
Otworzyła szerzej oczy kiedy usłyszała, iż nie dostanie wina. Uznała jednak iż Avren chce mieć kogoś kto zajmie się nim kiedy on się upije. Westchnęła ciężko jednak nie komentowała tego.
W końcu znalazła odpowiedni jej zdaniem stolik i przy nim usiadła. Czekając na Avrena zaczęła bębnić w blat stołu palcami. Na jednym z nich dało się dostrzec złoty pierścień, ze sporych wielkości, czarnym kamieniem.
W końcu znalazła odpowiedni jej zdaniem stolik i przy nim usiadła. Czekając na Avrena zaczęła bębnić w blat stołu palcami. Na jednym z nich dało się dostrzec złoty pierścień, ze sporych wielkości, czarnym kamieniem.
Avrengard napisał [22-06-2018 23:29:43]
Tu nie chodziło jedynie o przypilnowanie go gdy się upije, a raczej o bardziej zdrowotne dla drowki znaczenie, i nie tylko dla niej. Chyba ona jednak o tym czymś, jak na razie, małym, zapomniała. Ale może sobie przypomni.
Avrengard odbił od szynkwasu biorąc wszystko co zamówił i ruszył ku stolikowi gdzie siedziała już Ithrylda.
Najpierw postawił przed nią szklankę z sokiem, a potem zajął miejsce tuż na przeciw niej by sobie móc swobodnie na nią patrzeć. Także i butelka wódki i kieliszek znalazły się po chwili na stoliku.
Avrengard odbił od szynkwasu biorąc wszystko co zamówił i ruszył ku stolikowi gdzie siedziała już Ithrylda.
Najpierw postawił przed nią szklankę z sokiem, a potem zajął miejsce tuż na przeciw niej by sobie móc swobodnie na nią patrzeć. Także i butelka wódki i kieliszek znalazły się po chwili na stoliku.
- Na zdrowie.
Chyba z niej lekko szydził. Bo się uśmiechnął nieco złośliwie po swych słowach.
Ithrylda napisała [22-06-2018 23:39:28]
Spojrzała na niego i już mógł się domyślić iż jest ona lekko zirytowana, a zwłaszcza po jego słowach.
Po chwili jednak pojawił się uśmiech na jej licu, nieco złośliwy. Nie zapomniała o niczym ale i zamierzała się odegrać chociaż troszeczkę.
Po chwili jednak pojawił się uśmiech na jej licu, nieco złośliwy. Nie zapomniała o niczym ale i zamierzała się odegrać chociaż troszeczkę.
- Zdrowie.
Odpowiedziała Avrengardowi. Uniosła szklankę i upiła z niej łyk, po tym skrzywiła się.
- Nie jest to najlepsze co piłam.
Wymamrotała, cóż miała prawo teraz pomarudzić.
- Ale masz rację, to będzie zdrowsze dla mnie.
Avrengard napisał [23-06-2018 00:03:36]
Wiedział dokładnie, że ta mała czarna mu nie przepuści tego ale to była jedna z wielu pozytywnych stron ich związku. Elf lubił ją denerwować. Przechylił głowę na bok przyglądając się swej żonie.
- Nie ucz dzieci od małego pić. Co z ciebie za matka?
Uśmiechnął się lekko. Być może nieco przesadził wiedząc, że Ith do wychowania Imrae się w ogóle nie dołożyła, mogło ją to zabolec. Ale elf zrobił to w odwecie, bardziej w żarcie.
Ithrylda napisała [23-06-2018 00:13:19]
W tym momencie faktycznie ją rozzłościł. Zerwała się na równe nogi i patrzyła przez chwilę na niego z góry. Zaraz chwyciła za szklankę z sokiem mógł zobaczyć że ma ochotę to na niego wylać.
- Nie jestem złą matką.
Warknęła do niego i zawartość szklanki po zamachu poleciała w stronę Avrengarda, trafił w jej czuły punkt, drowka była zła, że nie wychowała córki.
Po wszystkim kobieta odstawiła naczynie na blat stołu, chociaż wciąż widać było w niej złość.
Po wszystkim kobieta odstawiła naczynie na blat stołu, chociaż wciąż widać było w niej złość.
- Za to Ty wylałeś sok.
Avrengard napisał [23-06-2018 00:21:34]
Przesadził wiedział doskonale o tym no i mu się oberwało. Zawartość szklanki czyli sok z owoców leśnych, lepki i słodki wylądował na jego twarzy i dalej poplynął w dół na ubranie. Avrengard przymknal powieki i dłonią otarł oczy i policzek po czym znowu otworzył oczy i popatrzył na Ith z lekkim uśmiechem.
- Widzisz..
Powoli wstał, sięgnął po butelkę, kieliszka nawet nie wziął.
- Idę na górę.
To tylko? Elf nie miał zamiaru się z nią tutaj kłócić.
- Jak chcesz to chodź.
Nadal był wesoły i zachowywał się tak jak gdyby nigdy nic się nie stało.
Ithrylda napisała [23-06-2018 00:29:46]
Ona patrzyła na niego cały czas, próbowała się uspokoić co było dla niej trudne.
- Tak, chodźmy na górę. Tylko weź klucz i herbatę.
Powiedziala do niego, chociaż w głosie dało się słyszeć wciąż tą nutę złości i tego iż jest na niego obrażona.
Szybko skierowała swe kroki na górę, jednak ledwo mogła iść. Co dało się zauważyć.
Szybko skierowała swe kroki na górę, jednak ledwo mogła iść. Co dało się zauważyć.
