Górska bestia. Prawdopodobnie stworzenie z rodziny gigantów. Ma humanoidalną budowę - dwie nogi (na których się porusza), dwie ręce, oraz tułów i głowę umiejscowione w odpowiednim miejscu, czyli na szyi. Może mierzyć nawet 6 m wysokości, a jego waga wynosi około 600 kilogramów. Głowa Yeti jest nieproporcjonalnie mała w stosunku do reszty ciała podczas, gdy klatki piersiowej mogliby mu pozazdrościć najlepiej zbudowani barbarzyńcy. Istota ta ma duże stopy, więc nie ma większych problemów z utrzymaniem równowagi, podczas spacerowania po śniegu. Ma śnieżnobiałe futro pokrywające całe jego ciało. Cechą charakterystyczną jest para ogromnych rogów wyrastających z czubka głowy, skierowane są w przeciwnych kierunkach. Bestia ma magiczne oczy w zielonym odcieniu - podobno dzięki nim widzi charakter spotkanej istoty.
Yeti to stworzenia inteligentne, a więc podczas walki mogą posługiwać się rozmaitym uzbrojeniem. Nierzadko widzi się te bestie władające maczugą czy potężną buławą, ale ulubionym narzędziem zabijania tych bestii są ich własne pięści, w zwarciu - oraz leżące nieopodal przedmioty (np. głazy), gdy przychodzi im walczyć na dystans. Yeti, zamieszkują głównie tereny górzyste. Zwykle można je spotkać na terenach o klimacie bardzo zimnym, choć niekiedy zapuszczają się na obszary o klimacie umiarkowanym. Nienawidzą ciepła, ponieważ posiadają grube futro, które w czasie upałów tylko przeszkadza, a nie pomaga. Yeti są samotnikami, chociaż jeśli zmusi je do tego sytuacja, potrafią żyć w grupie, a nawet zakładać niewielkie społeczności, do 12 członków. Yeti to stworzenie zdecydowanie nieprzyjazne ludziom oraz elfom. Szczególną nienawiścią darzą istoty, którzy siłą odbierają Yeti tereny mieszkalne. Dlatego też potwory te bardzo często napadają na wozy kupieckie przemierzające górskie szlaki oraz na poszukiwaczy przygód, którzy odchodzą za daleko od cywilizacji. Niekiedy zdarza się, że górskie Yeti nawiązują z niektórymi rasami stosunki handlowe. Ogólnie jednak są to do szpiku kości złe oraz bezwzględne stworzenia.
Yeti, jeśli łączą się w społeczności, wybierają swoich wodzów spośród najbardziej wiekowych osobników w stadzie. Yeti, które ukończyły pięćdziesiąt lat, uznawane są za dorosłych przedstawicieli gatunku, i właśnie w tym wieku pozwala im się walczyć w obronie stada lub o nowe ziemie - wcześniej tylko niewielka część ma okazję wykazać się podczas polowań. Dzieci są traktowane w sposób 'humanitarny', a ich wychowaniem zajmują się głównie samice. Jednak życie w górach nie jest łatwe, więc przeżywają tylko najsilniejsze osobniki.
Poziom: 100