Na wstępie trzeba uwzględnić, iż Wiverny nie są smokami. Wygląd ich jednak może stwarzać wrażenie, jakoby pochodziły od tych bestii. Istnieje wiele odmian, spośród których największa jest właśnie Wiverna Klifowa. Rozpiętość jej błoniastych skrzydeł to 14 metrów, co świadczy o potężnych gabarytach. Posiada dwie tylne łapy wyposażone w trzy szponiaste palce, z czego jeden jest przeciwstawny. Może dzięki niemu chwytać zdobycz w czasie pikowania. Para skrzydeł tworzy ramiona z połączonymi błoną wydłużonymi palcami. Łby Wivern Klifowych są typowo gadzie, smukłe, o dużych ślepiach i najeżone rzędami małych, ostrych zębów. Zdobią je dwa długie, kostne wyrostki na potylicy.
Wiverny Klifowe obserwują świat z wysokości długich oraz bardzo giętkich szyj. Posiadają niezwykle dobrze rozwinięty ogon. Mimo majestatyczności w locie, głos tych stworzeń budzi raczej strach lub nawet obrzydzenie. Skrzek, jaki wydają, porównuje się często do grzmotu albo potwornego jazgotu. Zasięg lotu największych osobników wynosi nawet kilkaset kilometrów. Bez problemu osiągają swój górny pułap na wysokości trzech tysięcy metrów. Najsilniejsze osobniki dysponują przy tym takim udźwigiem, że potrafią unieść konia wraz z rycerzem odzianym w pełną płytową zbroję.
Naturalne ich środowisko to formacje skalne terenów nadmorskich. Tam, w wydrążonych grotach, urządzają swe gniazda. Wiverny zakładają wielkie kolonie, których członkowie żywią się rybami. Łowią je niczym pelikany, przelatując nisko nad wodą i chwytając wprost do pyska lub chwytając za pomocą szponów. Mniejsze okazy tych skrzydlatych bestii zamieszkują klify.
Wiverny łączą się w pary zazwyczaj na całe życie, tuż po zakończeniu pory deszczowej. Jaj w miocie może być od 2 do nawet 4. Rodzice wychowują potomstwo do momentu, aż pisklęta same nie nauczą się latać. Wtedy też wypędzają je z gniazda. Samce są bardzo agresywne, często toczą zatrważające podniebne boje pełne pikowania, gonitw i zapasów. Notabene, wiele z tych olbrzymów potrafi wykorzystywać do poruszania się ciepłe prądy powietrzne powstające nad wyspą. Z tego też powodu uważane są za mistrzów szybowania. Ich lot staje się przez to niezwykle cichy.
Poziom: 90