Wyjątkowo ohydna poczwara. Składa się z bulwiastego rozlazłego tułowia, z którego wyrasta kilka obślizgłych macek. Ich długość może osiągać nawet dwa metry i są jedyną częścią cielska monstrum jaką można dostrzec. Reszta bestii ukryta jest głęboko pod ziemią. Razem z mackami wysoka nawet na cztery metry (z czego ponad połowa znajduje się stale pod powierzchnią ziemi), a jej rozciągliwa paszcza, znajdująca się na szczycie stożkowatego ciała, potrafi rozciągnąć się i poł Bestia posiada korzenie, które utrudniają jej wydobycie i pozwalają na czerpanie dodatkowych składników z gleby. Zamieszkuje nieczynne latryny i wychodki. Wydawać by się mogło, że taki stwór to jakiś ponury żart, jednak jest on jak najbardziej realny i na dodatek niebezpieczny.
Nie wiadomo skąd wzięły się Łajniarze, choć istnieją domysły, że potwory pojawiły się w momencie rozwoju osad i miast. Prowadzą nocny tryb życia. Pierwszym stadium rozwoju bestii jest larwa, która nijak nie przypomina wyglądem dorosłego osobnika, a tłustą dżdżownicę. W tej postaci pośpiesznie szuka schronienia w latrynach bądź wychodkach, gdzie żeruje na kompoście i odchodach. W formie larwalnej jest zupełnie nieszkodliwa i bezbronna, często łatwa do pominięcia i niedostrzeżenia. Dopiero gdy osiągnie pełną dojrzałość, zmienia się nie tylko jej wygląd, ale także upodobania pokarmowe. Dostatecznie duże i stare osobniki nie gardzą zarówno zbłąkanymi, mniejszymi zwierzętami ale także mięsem ludzkim. Będąc oportunistą wykorzystującym nieszczęśliwe wypadki mieszczaństwa, niejednokrotnie odnotowano przypadki pożarcia nieuważnych ludzi przez bestię. Łajniarz jest istotą obopłciową i jest gotowy do rozrodu zaraz po osiągnięciu dojrzałości. W jednym cyklu, dorosły osobnik potrafi wydać na świad do 10 młodych, które wypełzają z leża szukając nowego schronienia.
Poczwara jest istotą, która przez część życia jest nieszkodliwa. Tylko największe i najstarsze osobniki sprawiają najwięcej problemów. Usunięcie Łajniarza jest niebywale trudne i wymaga najczęściej zniszczenie ich schronienia oraz wykopanie głęboko skrytych pod powierzchnią ziemi - korzeni. Najłatwiej pozbyć się osobników młodych, które jeszcze nie wrosły się w glebę. Łajniarze nienawidzą czystości.
Poziom: 40