Grotostrząb to podniebna bestia, która niemal do perfekcji opanowała sztukę latania. Bardzo pomocna w tym jest ilość czterech, promieniście rozłożonych skrzydeł. Ich rozpiętość, pośród dorosłych osobników, osiąga nawet dziewięć metrów. Wyrastają z niewielkiego tułowia, który rozchodzi się w długi ogon i szyję. Monstrum pokrywają pióra w kolorze błękitu i pomarańczy. Łeb przypomina ptasi, uzbrojony w ostry, hakowaty dziob. Ciągnący się ogon zakończony jest ostrym szpikulcem, zdobionym długimi lotkami, podobnymi do tych na skrzydłach. Niewielkie odnóża ukryte są podczas lotu w pierzastym puchu bestii. Dorosły grotostrząb waży do czterystu kilogramów, osiągając długość cielska, wraz z ogonem i szyją, do sześciu metrów.
Grotostrząb zamieszkuje górzyste tereny Fallathanu, gdzie położone są jego gniazda. Najczęściej są to niedostępne półki skalne, usytuowane od nasłonecznionej strony zbocza. Większość czasu spędza w powietrzu, patrolując swe terytorium i próbując coś upolować. Wydaje się, że monstrum jest wiecznie wygłodniałe, wyrażając głośnym skrzekotem swe niezadowolenie.
Łączą się w pary na całe życie, razem polując i wychowując młode. Należą do długowiecznych bestii, rosnąc do kresu swych dni. Intruzów i swe ofiary atakują promieniem elektryczności, który wytwarzają w swym ogonie. Stwierdzono, że są niemal całkowicie uodpornione na działanie elektryczności. Potrafią ją magazynować, korzystając z dobrodziejstw burzy. Widok krążących w powietrzu grotostrzębi oczekujących na kolejną błyskawicę nie należy do rzadkości. Poruszają się z maksymalną prędkością w dowolnym kierunku, zmieniając położenie ciała i tempo uderzeń skrzydłami. Są więc niebywale zwrotne, a zawiśnięcie nieruchomo w powietrzu nie sprawia im żadnych trudności. Polują za dnia, a jedynie nocą, podczas wyładowań atmosferycznych, wzbijają się w przestworza. Nie stronią od padliny i ataków na słabsze stworzenia. Co silniejsze odpędzają ze swych rewirów, korzystając z dobrodziejstw elektrycznego promienia. Bardzo rzadko atakują dziobem, który służy raczej jako narzędzie rozszarpywania martwych ofiar.
Mało kto poluje na te bestie z racji niedostępności pośród górskich rozpadlin, choć pomysłowość poszukiwaczy i łowców nie zna granic. Najczęściej sięgają po podstęp, wabiąc grotostrzębia przynętą z padliny. Trzeba jednak władować w potwora sporą liczbę strzał czy grotów, aby unieruchomić go na ziemi. Ptaszysko jest bardzo czujne i płochliwe, posiada też bardzo dobry zmysł wzroku. Ogon grotostrzębia to składnik alchemicznych wywarów, a pióra mają zastosowanie przy tworzeniu precyzyjnie lecących strzał.
Poziom: 60