Roślina ozdobna/magiczna
Mgielnica to krzewinka, wysoka na 20-80 cm, o gałązkach rozesłanych na ziemi. Obdarzona jest nietypową barwą liści o przenikających się dwóch kolorach – burgundowym i ciemnozielonym. Pędy są rozgałęzione, gęsto ulistnione. Pień rośliny ma taką samą barwę jak liście, jest jednak sztywny i zdrewniały. Przy początkach liści znajdują się małe szyszki, dzięki którym roślina może się rozrastać.
Zazwyczaj rośnie w dużych skupiskach, nie jest pasożytnicza i bardzo wymagająca, ale kłopotliwa dla magów, bo potrafi zakłócić działanie zaklęć bądź czarów, gdy zostanie spożyta. Na wsiach sadzana przesądnie pod płotem, by chronić przed wiedźmimi urokami, co jednakowoż nie jest skuteczne. Dość powszechna, choć nie każdy wie o tym, jak wykorzystać jej właściwości w sposób skuteczny.
Pięknie prezentuje się w donicach. Dobrze przyjmuje się w glebach gliniastych, ale jej zdolności adaptacyjne sprawiają, że poradzi sobie w każdej niezakwaszonej ziemi. Suszona i sproszkowana – ma natomiast właściwości antymagiczne. Odcięta z pniem roślina winna zostać wysuszona w ciepłym, przewiewnym miejscu, a później zmiażdżona. By nie stracila właściwości, czynność tę należy przeprowadzić w moździerzu kamiennym. Tak spreparowaną przechowuje się w szczelnie zamkniętych naczyniach ceramicznych, ale jej trwałość nie sięga dalej niż 2 miesiące. Wykorzystywać ją można także w kompozycjach kwiatowych. Nie jest trująca ani szkodliwa. Nie posiada walorów smakowych ani zapachowych.
Roślina długowieczna, sięga nawet 70 lat bytowania.
Dosypaną do napoju bądź jedzenia, w którym się rozpuszcza. Ewentualnie poprzez infuzję dożylną.
Obniża zdolności magiczne czarodzieja.
Od momentu dostania się do organizmu maga. 25 gram rozpuszczonej Mgielnicy utrzymuje działanie ziela do dwóch godzin.
Nie jest znane.