Roślina
Krwawy Nazal to roślina nazywana także kwiatem - wampirem ze względu na swój krwawy kolor będący efektem nietypowego źródła pokarmu, którym jest krew. Posiada ona kręte korzenie, najczęściej 4-5 cienkich płatków oraz parę zawiłych liści. Niemożliwa do wyhodowania ani przesadzenia, ze względu na unikalne warunki jej występowania. Spotykana jedynie w głębokich zakamarkach mokradeł, najczęściej rosnąca na świeżych zwłokach lub padlinie.
Jej sposób rozprzestrzeniania się również jest nietypowy, gdyż lepkie nasiona rośliny są roznoszone poprzez padlinożerne owady. Po rozpoczęciu cyklu kiedy nasiona znajdą się już na odpowiednim ,,podłożu,, i wdadzą w reakcję z choćby kroplą krwi po paru chwilach następuje gwałtowny wzrost. Na początku łapczywa, lekko pomarańczowa roślina, po wykiełkowaniu szybko zakorzenia się w podłożu, po czym przez najbliższe parę godzin oddaje się uczcie. W trakcie tego procesu przybiera ona także swoją charakterystyczną krwawą barwę - oczywiście jeśli ilość pokarmu pozwoli jej na wzrost.
Kolor może mieć różny odcień w zależności od wielu czynników. Jeśli będzie to zwierzę, odcień będzie ciemniejszy niż w przypadku istoty humanoidalnej. W niektórych rzadkich przypadkach można także spotkać kwiaty w innych kolorach. Pod koniec pożywiania, kiedy roślina wyciągnie już wszystko co było możliwe i zostawi suche truchło, wydaje ona od 10 do 15 pomarańczowych nasionek, które przy odrobinie szczęścia przylgną choćby do paru owadów. Następnie obumiera, a cykl zostanie powtórzony wraz z kolejną nadarzającą się okazją.
Odpowiednio zakonserwowana, najlepiej w słoju lub drobno pokrojona w fiolkach, aby zachowała swoje właściwości. Najlepiej przechowywać ją w chłodnej i suchej piwnicy (jeśli ktoś taką posiada) lub chłodzonej szafce na mikstury.
Wywar utrzymuje swoje właściwości do 9 miesięcy, maść do 1 roku. W przypadku zakonserwowanych w słojach fragmentów trwałość może dochodzić do paru lat. Oprócz twardych niezdatnych do użytku korzeni roślina jest bardzo delikatna. Gwałtowna próba zerwania przez nieostrożną osobę może zakończyć się nieoczekiwanym opryskaniem nieprzyjemnie pachnącą zawartością pąka, z którego pod koniec cyklu wypadają nasiona.
Jako wywar z płatków przyjmowana doustnie lub do polewania ran oraz w postaci pasty do smarowania. Odradza się eksperymentowania z nasionami, połykania ich, a przede wszystkim umieszczania na świeżych ranach, co spowoduje gwałtowną reakcje rozepchnięcia naczyń krwionośnych poprzez korzenie, a następnie szybki zgon.
Odpowiednio spreparowana uwalnia ona swoje właściwości lecznicze. Po wypiciu zwiększa możliwości regeneracyjne organizmu na okres około 6 godzin. Wcierana w świeże rany hamuje krwawienie.
Natychmiast po zastosowaniu.
Nie dotyczy