Ciało jego ubarwione jest na szaro, urozmaicone ciemnymi wstawkami w różnych kształtach i wielkości. W zależności od terenów występowania, jego kolor zmienia się od jasno szarego do niemal czarnego. Mimo, iż z oddali wydaje się, że ciało arachnida jest gładkie, z bliska widzimy wyraźnie, iż pokrywają je krótkie włoski czuciowe, ułatwiające i potęgujące odbieranie bodźców (zawirowania powietrza, czy wilgotność otoczenia) oraz lokalizację ofiary. Ciało arachnida składa się z dwóch widocznych części: odwłoku oraz tułowia, zakończonego otworem gębowym. Podobnie, jak niemal wszystkie pajęczaki, arachnidy posiadają osiem nóg umożliwiających sprawne przemieszczanie się w każdym niemal terenie oraz dwie pary odnóży okalające otwór gębowy (tzw. szczęko-czułki) i ułatwiających odżywianie - stanowią równocześnie główną broń tego drapieżnika. Para zewnętrzna, znacznie dłuższa i mniej umięśniona, służy do badania gruntu oraz precyzyjnej lokalizacji przyszłego posiłku (gęsto pokryta włoskami czuciowymi). Para wewnętrzna, silnie umięśniona i niemal nie pokryta włoskami czuciowymi, stanowi główny oręż drapieżnika. Zakończone kolcami jadowymi odnóża arachnida nie służą jednak tylko do zadawania ostatecznego ciosu, lecz również do podtrzymywania ofiary, czy podawaniu jej bezwładnego ciała w kierunku otworu gębowego i potężnych szczęk. Oczy arachnidów składają się jedynie z jednej pary stanowiącej jednak sprawny i w - zupełności wystarczający organ (w odróżnieniu od innych przedstawicieli pajęczaków, które posiadają dwie lub nawet trzy pary oczu). Duże i centralnie umiejscowione oczy zapewniają około 160 stopniowy kąt widzenia. Wielkość ciała Arachnida rzadko przekracza 75 cm nie stanowią, więc znacznego zagrożenia.
Arachnidy są stworzeniami zamieszkującymi głównie groty oraz skalne jaskinie. Są zwierzętami tworzącymi ogromne stada, składające się niejednokrotnie z setek osobników. Pomimo ogromnej liczebności i niewielkich rozmiarów poszczególnych osobników, cała kolonia jest sprawnie zorganizowana i dobrze chroniona. Przez wiele pokoleń życia w stadzie arachnidy wykształciły u siebie instynkt zachowawczy, podpowiadający każdemu z nich osobno, co w danym momencie winien jest zrobić, czy jak się zachować (podobna sytuacja ma miejsce u pszczół czy mrówek). Jak w każdej koloni, znajduje się przywódca, znacznie przewyższający siłą pozostałych osobników, tak i tutaj, lecz arachnidy nie wybierają przywódcy spośród siebie - zawsze na ich czele staje Pajęcza Wiedźma, znacznie przewyższająca je siłą, czy rozmiarami co zapewni ochronę całej koloni i możliwość odparcia ataku ze strony innych stadnych drapieżników. Nie jest to niczym niezwykłym gdyż arachnidy pomimo swej liczebności obdarzone są raczej niewielkimi rozmiarami jak również ich jad rzadko powoduje śmierć ofiary co znacznie zmniejsza ich szansę w bezpośrednim starciu. Jednak arsenał broni arachnidów nie stanowi sam jad. Są to stworzenia plotące niezwykle lepkie i mocne sieci. Schwytana za ich pomocą ofiara jest unieruchamiana oraz paraliżowana jadem by zostać niemal żywcem zjedzona. Arachnidy polują najczęściej na stworzenia wielkości psa czy kota gęsto zamieszkujące okolice ich występowania, lecz nie pogardzą również pozostałościami po posiłku Pajęczej Wiedźmy. W okresie godów, gdy Pajęcza Wiedźma składa jaja, arachnidy opiekują się młodymi w pierwszej fazie ich rozwoju, co powoduje powstanie pewnej więzi pomiędzy nimi. Przekazują one wiedzę, dotyczącą polowań, czy wzajemnych kontaktów. Gdy młode Pajęcze Wiedźmy zmuszone są do opuszczenia swej koloni przez dorosłego osobnika, część arachnidów podąża wraz z nimi w poszukiwaniu nowych miejsc polowań i nowego miejsca na gniazdo. Ułatwia w znaczny sposób regulowanie liczebności koloni i zapobiega zwiększaniu się ponad miarę ich liczebności, co z kolei znacznie zmniejsza możliwość wyczerpania zapasów pożywienia na danym terenie.
Poziom: 64