Rośliny
Barwniak, zwany również Atramentowcem lub Kolorytkiem, jest rośliną z rodziny wrzosowatych. Swoją budową, kwieciem, a nawet owocami w późnej dojrzałości do złudzenia przypomina borówkę, jednak posiada kilka zupełnie innych właściwości (trujące działanie niedojrzałych owoców i ich silne barwienie). Jest rośliną wieloletnią, żyjącą w dużych skupiskach. Upodobał sobie klimat umiarkowany, lecz można spotkać go również w chłodniejszych okolicach, czasami nawet w górach. Zawsze jednak występuje w głębi lasów, zarówno suchych, jak i podmokłych. Nie należy do roślin szczególnie rzadkich, jednak znalezienie go wymaga nieco starań. Chociaż można spotkać go w różnych regionach, to jako podstawowe środowisko Barwniaka wymienia się zalesione, mniej parne części mokradeł, gdzie jest najczęściej widywana.
Osiąga maksymalnie około łokcia wysokości, kwitnie białym kwieciem w okresie wiosny. Owoce, które pojawiają się już wczesnym latem, w miarę dojrzewania zmieniają swoją barwę- od ciemnogranatowej, przez zieloną i żółtą, po krwistoczerwoną. Na każdym etapie ich miąższ jest silnie barwiący, jednak do spożycia nadają się jedynie owoce barwy czerwonej. Ich smak jest gorzkawy i cierpki.
Wysuszone i sproszkowane owoce (o dowolnej barwie) można używać jako barwnika przy wykonywaniu farb czy atramentu. Powstałe w ten sposób materiały pisarskie lub malarskie cechują się dobrym kryciem płócien, skór i papieru, chociaż nie sprawdzają się podczas malowania np. ceramiki, ponieważ farba, która nie będzie mogła zostać wchłonięta przez materiał, po wyschnięciu złuszczy się i wykruszy. Świeże liście tej rośliny mają działanie moczopędne i przeciwbiegunkowe.
- Sproszkowane i wysuszone owoce (w dowolnym stadium dojrzałości): w suchych, małych i ciemnych pojemnikach, najlepiej szczelnych. Po dłuższym kontakcie ze światłem Solimusa barwiący pył blaknie i traci swoje właściwości.
- Liście: nie znaleziono dotąd metody pozwalającej przechowywać je w taki sposób, by zachowały swoje właściwości.
- Sproszkowane i wysuszone owoce: odpowiednio przechowywane, mogą z powodzeniem być używane nawet po pięciu latach.
- Owoce świeże: Dość szybko wysychają, stając się na początku gumowate, a później kruche. Świeżość zachowują jedynie przez około kilka godzin.
- Liście: Pozostają użyteczne przez okres około dwóch dni.
Doustnie.
- Niedojrzałe owoce: ból brzucha, nudności i biegunka. Efekt trwa z reguły od kilkudziesięciu minut do kilku godzin. Zauważono, że w wypadku średniej budowy człowieka, każda zjedzona garść owoców przekłada się na pół godziny występowania objawów.
- Dojrzałe owoce: brak działania, poza gorzkim smakiem i cierpkością w ustach.
- Liście: moczopędne i przeciwbiegunkowe.
- Niedojrzałe owoce: pierwsze objawy pojawiają się po około godziny od spożycia.
- Liście: około pół godziny
Nie dotyczy.