Roślina
Drzewo Lodowe, albo inaczej Jabłoń Błękitnolistna, to roślina występująca wyłącznie na terytorium wyspy Berg. To charakterystyczne, karłowate drzewo o grubym pniu i gęstym listowiu, występuje wszędzie tam, gdzie znajdują się gorące źródła i gejzery - dzięki czemu klimat wokół jest stosunkowo umiarkowany. Owocuje raz w roku, zwykle na jesieni. Owoce są drobne, żółtawe, z malutkimi gniazdami nasiennymi umiejscowionymi tuż pod ogonkiem. Do pierwszych przymrozków w smaku przypominają owoce pigwy, ale później stają się wyraźnie miodowe w posmaku, tracąc cierpkość.
Nie przekraczające dwóch metrów drzewo, pod ciemną korą posiada charakterystycznie niebieskie drewno, którego polerowanie wydobywa tylko interesujące odcienie barwy lazurytu. Nadaje się do wędzenia, zwłaszcza ryb, które uzyskują specyficzny posmak oraz do wyrobu drobnych, drewnianych ozdób. W przypadku większych przedmiotów użytkowych lub ozdobnych, drewno ulega uszkodzeniu już na etapie wstępnej obróbki. Kwitnie na biało, zawsze późną zimą, zwiastując nadejście wiosny. Pierwsze owoce wydaje już w dwa lata po ukorzenieniu się w danym miejscu. Co interesujące, liście początkowo są zielone - dopiero z wiekiem nabierają typowej, błękitnej barwy, określając tym samym wiek drzewa. Im jaśniejszy, niemal biały błękit, tym jabłoń starsza. Roztarte liście mają właściwości silnie aromatyczne (przypominają bardzo mocny zapach kamfory), oczyszczające drogi oddechowe, co doskonale sprawdza się w przypadku wszelkiego typu przeziębień i zapaleń zatok. Owoce na gałęziach trzyma się zwykle do pierwszych przymrozków - dopiero wówczas tracą charakterystyczny dla siebie posmak, stając się przysmakiem, zwłaszcza wśród dzieci, będąc kruchym, delikatnym owocem o wyraźnie miodowej nucie. Świetnie nadają się one też do przetworów wszelkiego typu, a nade wszystko do wysoko cenionego cydru, podawanego tylko na specjalne okazje.
Warto zaznaczyć, że Jabłoń Błękitnolistna zwana Lodową nie występuje na terenach innych niż wspomniane wcześniej. Próby zaaklimatyzowania sadzonek w miejscu pozbawionym gejzerów oraz okresów długich i ciężkich zim powodowała obumieranie Jabłoni. Amarth jako jedyne państwo może poszczycić się nielicznymi, udanymi próbami posadzenia tego drzewa u siebie.
Charakterystyczna nazwa odnosi się zaś do specyfikacji owoców, reagujących na zmrożenie oraz do niebieskiej barwy liści i drewna, które przypominają o pięknie lodu.
Drzewa wymagają terenu z wodami geotermalnymi i surowymi zimami.
Drewno trzymać z dala od nadmiernej wilgoci.
Owoce - w suchym, chłodnym miejscu, w koszach.
Liście trzymać w suchym i przewiewnym miejscu.
Drewno - w zależności od sposoby przechowywania i dbałości o gotowy wyrób (polerowanie, oliwienie, nie spalenie, etc.) - od kilku tygodni po setki lat.
Owoce, przechowywane w odpowiednich warunkach, potrafią zostać nienaruszone przez rok. Wyciśnięty z nich sok należy spożyć w przeciągu miesiąca - w zamkniętych beczkach można go trzymać do dwóch miesięcy. Liście zachowują swoje właściwości do tygodnia po zerwaniu.
Inhalacja olejkami eterycznymi z roztartych liści.
Drzewo poprzez spalenie i okadzenie dymem pożywienia w trakcie procesu wędzenia.
Owoce - spożycie.
Wdychanie oparów z roztartych liści powoduje przeczyszczenie dróg oddechowych. Spożycie cydru z owoców w znacznej ilości upojenie alkoholowe. Dym może uczulać.
Natychmiast
Nie dotyczy.